การป้องกันการกัดกร่อนสำหรับผนังในและผนังนอกของท่อเหล็กไร้ตะเข็บ

การป้องกันการกัดกร่อนสำหรับผนังในและผนังนอกของท่อเหล็กไร้ตะเข็บ

เมื่อเทียบกับท่อประเพณี ท่อเหล็กไร้รอยมีวัสดุเบากว่า ความแข็งแรงสูง ความต้านทานดี สามารถทนความดันภายในสูง มีความรู้สึกต่อการผลิต และสามารถใช้ในสภาพภูมิศาสตร์ที่สับสนหรือรุนแรง อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียในกระบวนการใช้งาน โดยหลักแล้วเพราะการรักษาต่อต้านการกัดกร่อนภายในและภายนอกที่ยากกว่า ปัญหาแรกคือ ปัญหาการป้องกันการกัดกร่อนของผนังภายนอก คุณภาพของเครื่องป้องกันการกัดกร่อนของผนังภายนอกมีผลต่ออายุการใช้งานโดยตรง ปัจจุบัน ผนังนอกของท่อเหล็กในประเทศ ป้องกันการกัดกร่อน ส่วนใหญ่ถูกปิด ท่อเหล็กต้องเสริมหรือเสริมผนังภายนอกพิเศษเพื่อป้องกันการกัดรัง และบางพื้นที่ส่งเสริมการป้องกัน cathodic วิธีการป้องกันการกัดกร่อนของผนังภายนอกที่พบได้ทั่วไป ได้แก่ การเคลือบ เช่น แอสฟัลตน้ํามันและถ่านหินเอโป๊กซี่ หน่วยนี้ไม่ง่ายในการรักษาในอุณหภูมิต่ํา และมีปัญหามากมายในการก่อสร้างสานผ่าบนเว็บไซต์ ในอดีต โพลีเอเธลีนคลอโรซัลโฟเนตถูกใช้เพราะปริมาณของสารละลายที่มาก มันง่ายที่จะสร้างรูขุมขีด และไม่เหมาะสําหรับการทําลาย บางพื้นที่ไม่ใช้อีกแล้ว ผลต่อการเสียของการป้องกัน cathodic ดีขึ้น แต่วิธีการเสียสละ anode ถูกนํามาใช้ และ anode ต้องเปลี่ยนเป็นประจําในการปฏิบัติงานในอนาคต ซึ่งเพิ่มต้นทุนการทํางานและการดําเนินงาน

มีวิธีการสามแบบที่พบทั่วไปในการบําบัดผนังภายในของท่อเหล็กที่ไม่มีรอย คือ การเคลือบกันการกัดรังสี, มอร์เตอร์เรซิน และมอร์เตอร์ซีเมนต์ อย่างไรก็ตาม มีปัญหาสองอย่างในวิธีสามวิธี หนึ่งคือความแข็งแรงของความเชื่อมโยงระหว่างชั้นป้องกันการกัดและท่อเหล็ก ทั้งเคลือบกันการกัดกร่อนและปูนสับสับ ต้องการผนังภายในและภายนอกของท่อเหล็กจะถูกถอนออกอย่างละเอียดเพื่อสร้าง แต่สิ่งนี้ยากที่จะบรรลุ